Όταν περάσουν τα εύκολα
Είναι πολύ εύκολο να διαμαρτύρονται ορισμένοι. Είναι πολύ δύσκολο, βέβαια, να καταθέτουν λύσεις.
Αναρτήθηκε στις 03/06/2011 12:00:00 από Σαρίδου Θεοδώρα
Το ατέρμονο δίλημμα της ζωής σου Θα μεγάλωνες και εσύ, σιγά-σιγά, όπως η κερασιά που θα φύτευαν με τον ερχομό σου στο μισό χωματένιο τετραγωνικό του κρύου τσιμεντένιου πεζοδρομίου, πλάι στα λερωμένα μαρμάρινα σκαλοπάτια. Αναρτήθηκε στις 02/06/2011 20:00:00 από Παπακώστα Ελένη
Δε θέλω! Επιλογή. Τι σημαίνει άραγε επιλογή; Γιατί δίνω τόση βάση σε αυτήν; Γιατί οι κάθε είδους επιλογές καθορίζουν τη ζωή μου, το ποια είμαι, το μέλλον μου; Αναρτήθηκε στις 01/06/2011 20:00:00 από Παρασκευοπούλου Κωνσταντίνα
«Πλατεία», πράξη πρώτη, σκηνή 7η Συμπληρώνεται μια εβδομάδα από τη στιγμή που κάτι άρχισε να ξυπνά. Από τη στιγμή που οι πλατείες άρχιζαν να γεμίζουν κόσμο. Ίσως η πιο σημαντική στιγμή των πολιτών αυτής της χώρας μετά τη μεταπολίτευση. Αναρτήθηκε στις 01/06/2011 12:00:00 από Αξιώτη Νίκη
Η ιστορία επαναλαμβάνεται; Ποιος ξέρει… Ίσως έτσι ξεκινήσει το κίνημα αλλαγής… Αλλαγής κυβερνήσεων… Αλλαγής νοοτροπίας… Αλλαγής πολιτισμικών ιδεών… Αναρτήθηκε στις 31/05/2011 12:00:00 από CitYzen Youropian
Περήφανη Αγανακτισμένη «Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά» λέει ο στίχος του Χάρη και του Πάνου. Για το δεύτερο είμαι βέβαιη. Το πρώτο όμως, έχω αρχίσει τις τελευταίες μέρες και το αμφισβητώ. Αναρτήθηκε στις 29/05/2011 12:00:00 από Δαγουλά Χρύσα
Παρελθόν - Παρόν - Μέλλον (Volume 3) Εγκαταλείποντας τον παραλιακό δρόμο, άρχισε να ανηφορίζει προς το εσωτερικό της πόλης. Γιατί δεν μπορούσε να εστιαστεί στο παρόν, ζώντας με πάθος την κάθε στιγμή; Αναρτήθηκε στις 28/05/2011 20:00:00 από Παπαπρίλης Πανάτσας Χρήστος
Τυχαία Έχω μια φίλη. Την γνώρισα τυχαία ένα καλοκαίρι. Έχει μάτια βαθιά και χαμόγελο λαμπερό. Αναρτήθηκε στις 28/05/2011 12:00:00 από Παρασκευοπούλου Κωνσταντίνα
Μακριά απ' την πόρτα μου, κι όπου θέλει ας είναι Όπως κάθε έκτακτο γεγονός που σέβεται τον εαυτό του..., Αναρτήθηκε στις 27/05/2011 12:00:00 από Σαρίδου Θεοδώρα
O Θεός δεν παίζει ζάρια Όταν ήμουν μικρή συνήθιζα να λέω τα «κακά» όνειρα που έβλεπα το βράδυ σε κάποιον για να μην πραγματοποιηθούν. Αναρτήθηκε στις 26/05/2011 20:00:00 από Παπακώστα Ελένη
Zzzzzzzzzzzzz Βλάκα…ε βλάκα Ισπανέ…θα σου κάνω βεντέτα ρε!! Ναι ρε βεντέτα, Ιταλιάνικη για να δεις που εγώ θα ανακατώσω όλα τα μεσόγεια άμα θελήσω… Αναρτήθηκε στις 26/05/2011 15:26:00 από CitYzen Youropian
Tο Καλοκαίρι είναι συναύλιες Μικρός οδηγός επιβίωσης Αναρτήθηκε στις 25/05/2011 20:00:00 από Καραχάλιου Αγγελική
Γαμώ την τύχη μου! Το να απαντηθεί το ερώτημα εάν την τύχη μας την φτιάχνουμε μόνοι μας ή εάν όλα είναι συμπτώσεις που συμβαίνουν και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να τις αλλάξουμε, δεν είναι τόσο απλό. Αναρτήθηκε στις 25/05/2011 12:00:00 από Αξιώτη Νίκη
Η καμαριέρα δεν πρόλαβε να στρως Καν. Μια ατάκα που φέρνει ασυγκράτητα γέλια σε όλους μας. Αναρτήθηκε στις 24/05/2011 12:00:00 από Στουγιαντζίκη Βάλια
Ανθισμένη βροχή ...ολόκληρος ο κόσμος χωράει στο κεφάλι μιας καρφίτσας. Και η πυξίδα χάλασε νωρίς, αλλά κανείς δεν σκοτίστηκε γι' αυτό. Αναρτήθηκε στις 22/05/2011 12:00:00 από CitYzen Youropian
Άνοιξη, έρωτας, ζωή Άνοιξη: Μια εποχή που αποτελεί πηγή έμπνευσης και έρωτα τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για τους «κοινούς» θνητούς. Αναρτήθηκε στις 21/05/2011 12:00:00 από Κλουβιδάκη Μαρία
Έρωτας ή τίποτα Κάποιο καλοκαίρι, πριν δυο-τρία χρόνια περίπου, σε ένα σιδερένιο στρόγγυλο τραπεζάκι, με πλαστικό εμπριμέ τραπεζομάντιλο, κάτω από τον ίσκιο του πλατάνου της κεντρικής πλατείας... Αναρτήθηκε στις 20/05/2011 20:00:00 από Παπακώστα Ελένη
Fan Club Αγγλικών Ομάδων (Μέρος ΙV) Ταξιδέψαμε ως το Βορρά της Αγγλίας, τραγουδήσαμε στις pub του Μάντσεστερ και ρίξαμε «Κανονιές» στο ιστορικό λιμάνι του Liverpool. To «Youropia.gr» σας παρουσιάζει τα ελληνικά Fan Club των μεγαλύτερων αγγλικών ομάδων. Λάβετε θέσεις… Αναρτήθηκε στις 20/05/2011 12:00:00 από Σαββάκης Ευθύμιος
Μέχρι τέλους Είναι μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Όταν δεν νιώθεις τίποτα καινούριο. Αναρτήθηκε στις 18/05/2011 20:00:00 από Παρασκευοπούλου Κωνσταντίνα