Άνοιξη, έρωτας, ζωή

Άνοιξη: Μια εποχή που αποτελεί πηγή έμπνευσης και έρωτα τόσο για τους καλλιτέχνες όσο και για τους «κοινούς» θνητούς.

Η παλέτα των χρωμάτων της φύσης βρίσκεται στο απόγειό της, τα πουλιά κελαηδούν, τα λουλούδια ανθίζουν, η θάλασσα γαληνεύει και ο έρωτας κορυφώνεται… Νιώθεις ότι αυτή την περίοδο όλα αλλάζουν μέσα σου. Η διάθεσή σου βελτιώνεται μέρα με τη μέρα και αισθάνεσαι πως από παντού ξεχειλίζει αγάπη.

Όσον αφορά στον έρωτα, νομίζω πως είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Δεν υπάρχουν κανόνες και «μαγικές» συνταγές που τον διέπουν. Είναι κάτι εντελώς αυθόρμητο και ελεύθερο. Δεν έχεις τη δυνατότητα να ξέρεις πότε ο «φτερωτός άγγελο» θα σε τρυπήσει με το βέλος του. Έτσι, έρχεται εκεί που δεν το περιμένεις. Ξαφνικά, αρχίζεις να εντοπίζεις τις αλλαγές μέσα σου. Όλα φαίνονται αλλιώτικα… πιο όμορφα. Αρχίζεις να αισθάνεσαι πεταλούδες στο στομάχι σου, αγαπάς όλο τον κόσμο, νιώθεις ότι μια μέρα που δεν αγαπάς είναι χαμένη και έχεις ένα απέραντο χαμόγελο που φωτίζει το πρόσωπό σου. Το μόνο που χρειάζεσαι για να είσαι ευτυχισμένος είναι να βρίσκεσαι με τον άνθρωπό σου.

Τι πιο φυσικό, λοιπόν, από το να ερωτευτείς; Όση όμως δύναμη έχει ο έρωτας για να ανεβάσει κάποιον στα ουράνια, άλλη τόση δύναμη έχει για να τον κατεβάσει στην γη. Ένας κίνδυνος, είναι όταν τα συναισθήματα δεν προχωρούν με αμοιβαίο τρόπο και για τους δύο ανθρώπους. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτός που νιώθει περισσότερα ενδέχεται να πληγωθεί, ιδιαίτερα αν αρχίσει να υπόσχεται υποχωρήσεις για χάρη του άλλου, που κατά βάθος δε θέλει να κάνει, ώστε να κερδίσει την ανταπόκρισή του. Ο άλλος, ίσως, εκμεταλλευτεί την κατάσταση, ίσως όχι. Πιθανότατα όμως δε θα «συγκινηθεί», αλλά μάλλον θα βιώνει όλο και περισσότερη αδιαφορία, με τελικό αποτέλεσμα το χωρισμό. Μόνο όταν ο έρωτας είναι αμοιβαίος είναι και ιδανικός. Δυστυχώς οι συνθήκες δεν είναι πάντα ευνοϊκές. Συχνά, ο ένας είναι περισσότερο ερωτευμένος από τον άλλο, δίνει πολλά όμως δεν λαμβάνει τα αντίστοιχα. Πολλοί ισχυρίζονται πως δεν μπορείς να ζήσεις ένα μεγάλο έρωτα αν πρώτα δεν περάσεις από πολύ πόνο, όσο μεγαλύτερος ο έρωτας, τόσο, και ακόμα, μεγαλύτερος ο πόνος.

Ωστόσο, ο έρωτας, η αγάπη δεν παύουν να είναι ό,τι καλύτερο στην ζωή των ανθρώπων. Όχι μόνο τους ανανεώνουν, αλλά τους κάνουν να ξεπερνούν τους εαυτούς τους και να εκφράζουν όλα όσα νιώθουν. Δεν είναι ό,τι πιο εύκολο να πεις πως αγαπάς κάποιον. Οι περισσότεροι από μας δυσκολεύονται να εκφράσουν το ρήμα «σ’ αγαπώ»! Δεν μπορείς από την αρχή μιας σχέσης, να είσαι εκατό τις εκατό σίγουρος ότι αγαπάς τον/την σύντροφό σου. Ο χρόνος καθώς περνάει σε βοηθάει να νιώσεις περισσότερα συναισθήματά και να τα εκφράσεις όχι μόνο με πράξεις αλλά και με λόγια.

Στην πραγματικότητα, υπάρχει μόνο ένας δρόμος, εκείνος της καρδιάς. Αν τον ακολουθήσεις δεν θα κάνεις ποτέ λάθος. Θα πληγωθείς, θα πονέσεις, θα κλάψεις, μα θα νιώσεις και θα ζήσεις στιγμές ονειρεμένες, αγνές, πλημμυρισμένες από ζεστασιά, όνειρα και αγάπη. Αργά ή γρήγορα θα καταλάβεις ότι ο παράδεισος είναι ένα μέρος πάνω στη γη και θα καταφέρεις να φτάσεις εκεί μόνο όταν ερωτευτείς.

Κάπου διάβασα αυτά τα ερωτικά λόγια ενός ανώνυμου που με εκφράζουν απόλυτα. «Θα σε φυλάξω στην καρδιά μου γιατί σου αξίζει. Θα σε φιλήσω γλυκά όταν σε ξαναδώ γιατί είναι η πιο τρυφερή έκφραση αγάπης και σ' αγαπάω τόσο μα τόσο πολύ που η θλίψη γίνεται ανείπωτη. Μπορώ και σ' αγαπάω και αυτό για μένα είναι το μεγαλύτερο δώρο. Μπορώ κάθε βράδυ να κλείνω τα μάτια μου και να προσεύχομαι να 'σαι καλά. Όλοι προσπαθούμε για το καλύτερο. Εγώ ξέρω (κι εσύ θαρρώ) πως αν δεν το βρούμε εκεί έξω θα έχουμε ο ένας τον άλλο. Φαντάσου να μην είχαμε γνωριστεί;»

Κλουβιδάκη Μαρία