Γουστάρω

Εγώ γουστάρω. Γουστάρω όλα αυτά που γίνονται. Γουστάρω την κρίση, το κλάμα, την απελπισία. Γουστάρω που η ιστορία επαναλαμβάνεται. Γουστάρω να βλέπω αφορισμούς στο facebook και να κάνουν την κότα στο σύνταγμα. Τα γουστάρω απίστευτα

Γουστάρω γιατί αυτό που γίνεται είναι φυσικό επακόλουθο κάποιων πράξεων. Αποτελεί την αρχή του τέλους. Σαν να βλέπουμε ταινία και να ξέρουμε πως κάπου εδώ, θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για το τέλος. Το τέλος, είναι το τέλμα μιας περιόδου. Δεν πρόκειται να εξαφανιστούμε (όχι άμεσα τουλάχιστον) ή να μας εξαφανίσουν. Η ιστορία το έχει καταγράψει πολλές φορές. Και αν έμαθα κάτι χρήσιμο από την Ιστορία, αυτό ήταν πως υπάρχουν η ακμή και η παρακμή. Το ένα ακολουθεί το άλλο. Αν κάποιοι θέλουν να ζουν σε μια αιώνια ακμή, θα ήταν καλύτερο να σταματήσουν να ονειροπολούν και να κατέβουν από το συννεφάκι.

Γουστάρω που κλαίγονται για τα λεφτά. Κλέφτες και απατεώνες οι πολιτικοί. Μαζί σου αδερφέ. Εσένα που τον ψηφίζεις επί 20 συναπτά έτη, πώς να σε χαρακτηρίσω; Μαλάκας. Μόνο έτσι μπορείς να λέγεσαι. Όταν κάποιος σε κλέβει συνέχεια και εσύ τον κοιτάς, τότε αυτός είναι κλέφτης και εσύ μαλάκας. Θίχτηκες; Στα παπάκια μου.

Γουστάρω γιατί αυτά που γράφω σήμερα, τα είχαν γράψει ή πει κάποιοι, πολύ παλαιότερα από εμένα. Άνθρωποι που ήταν πολύ πιο έξυπνοι από εμένα. Κάποιοι τους έβαλαν μια ταμπέλα. Προφήτες. Όχι, δεν ήταν προφήτες. Ήταν οξυδερκείς άνθρωποι που ήξεραν πως αν συνεχιστεί αυτό που γίνεται, τότε θα επιστρέψουμε στην αφετηρία. Ως πότε θα καταστρέφουμε τη φύση; Ως πότε θα αγοράζουμε πράγματα μοιράζοντας δεξιά και αριστερά πλαστικό χρήμα; Ως πότε θα προσπαθούμε να ζούμε καλύτερα σε βάρος των υπολοίπων; Μέχρι να μην μπορούμε να το κάνουμε άλλο και να ξεκινήσουμε από την αρχή.

Γουστάρω γιατί αυτά συνέβησαν και θα ξανασυμβούν. Μπορεί παλαιότερα να συνέβησαν σε διαφορετική χρονική περίοδο για κάθε κράτος ή για κάθε φυλή. Μπορεί να μην μάθαμε ποτέ, ως σήμερα, για την παρακμή κάποιας φυλής στην Ασία. Αλλά συνέβη. Ανεβαίνεις και κατεβαίνεις. Κύκλος ζωής. Δεν πρέπει να μας τρομάζει το γεγονός της παρακμής, αλλά το γεγονός της απάθειάς μας. Γιατί δεν κάναμε αυτό που έπρεπε για να την καθυστερήσουμε.

Γουστάρω γιατί στις επόμενες δύο ερωτήσεις, ξέρω την απάντηση των περισσότερων από εσάς.

Ερώτηση 1. Αν δια μαγείας, εξαλείφαμε το χρέος της χώρας και συνεχίζαμε να ζούμε με όλα αυτά που είχαμε προ κρίσης, μετά από δέκα χρόνια θα ξαναχρωστούσαμε;

Ερώτηση 2. Αν έρθει ο Μπένι και πιάσει 2 εκατομμύρια Έλληνες και τους πει, «πάρε εσύ αυτή τη θέση με 3000 ευρώ το μήνα και ξέχνα τι γίνεται γύρω σου», θα δεχόταν το 99%;

Case closed. Guilty.

Kουλίνας Κωνσταντίνος

Αφήστε το σχόλιό σας

Το σχόλιό σας αποθηκεύτηκε με επιτυχία!
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.