Should I stay or should I go?

Ξεκάθαρα και απερίφραστα το λέω από την αρχή: είμαι υπέρ του “go”. Γιατί και να… “stay”, προκοπή δε βλέπω! Όμως όπως κάθε δίλημμα, έχει κι αυτό δύο πλευρές. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, η καθεμία από αυτές έχει πολύ ισχυρά επιχειρήματα. Δυστυχώς για μένα δηλαδή.

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες της πτώχευσης της χώρας. Κι αν η οικονομική δεν έχει έρθει ακόμα – και μπορεί και να αποφευχθεί εν τέλει, ποτέ δεν ξέρεις – η ηθική καλά κρατεί. Η Ελλάδα «πτωχεύει» καθημερινά. Σε αισιοδοξία, σε ιδέες, σε συναισθήματα, σε ήθος, σε δυναμισμό, σε αναστολές και σε τόσα άλλα που όσο περισσότερο τα σκέφτομαι, τόσο περισσότερο θλίβομαι. Γιατί μπορεί να διαλαλώ με χαρά την αποφασιστικότητα μου περί φυγής, αλλά κακά τα ψέματα. Είναι ο τόπος μου, - μας. Τη δική του νοοτροπία «κουβαλώ», τις δικές του διδαχές, τη δική του ιστορία, τη δική του ομορφιά, το δικό του ταπεραμέντο. Όσο και αν εθελοτυφλούμε πολλές φορές, κομμάτι του τόπου αυτού είμαστε και εμείς. Κομμάτι δικό μας είναι και αυτός ο τόπος. Οι μυρωδιές, οι μελωδίες, οι γεύσεις, οι αναμνήσεις, οι σκέψεις, οι εικόνες της ζωής μας – όλες έχουν το «αποτύπωμα» του.

Όμως «κουβαλάμε» και τα δικά του λάθη. Τη δική του πτώση, που αυτή τη στιγμή φαντάζει ανεξέλεγκτη. Και αν όχι τόσο οικονομικά, τουλάχιστον ψυχολογικά. Έχουμε πάρει την κάτω βόλτα και δε βρίσκουμε στηρίγματα. Ο θυμός είναι ένα από αυτά. Και η οργή. Όμως, τα συναισθήματα είναι παροδικά και παροδικά είναι και τα ξεσπάσματα μας. Γιατί και αντιδρούμε και κριτικάρουμε. Όμως τι κάνουμε ουσιαστικά; Ποια η αποτελεσματικότητα μας; Πόσο έχουμε δείξει ότι «δεν πάει άλλο»; Και που είναι ο δρόμος προς την αλλαγή; Μπροστά αχνοφαίνεται μόνο ένα θολό τοπίο. Φυσικά και βεβαιότητες ποτέ δεν υπήρχαν. Φυσικά και το αύριο ήταν πάντα συνυφασμένο με το «άγνωστο». Φυσικά και ο φόβος για το «τι μέλλει γεννέσθαι» υπήρχε ανέκαθεν. Ωστόσο είχαμε στηρίγματα. Πατήματα του παρόντος για να αντικρίζουμε την επόμενη μέρα με πιο αισιόδοξη ματιά. Όλα είναι θέμα ψυχολογίας. Αναρωτιέμαι για παράδειγμα, τι θα γίνει στις επόμενες εκλογές. Μου κινεί ιδιαίτερα την περιέργεια το τι θα κάνει ο «αγανακτισμένος» Έλληνας πολίτης. Θα συνεχίσει να εναλλάσει στην εξουσία τα «δύο μεγάλα κόμματα»; Θα θυμηθεί; Ή και πάλι, όπως κάνει πάντα, θα ξεχάσει; Θα τολμήσει; Πως θα αντιδράσει στις προεκλογικές ομιλίες; Θα πιαστεί από διαβεβαιώσεις τύπου «λεφτά υπάρχουν» για να δικαιολογήσει την ψήφο του; Θα κόψει ποτέ τον ομφάλιο λώρο που τον δένει πελατειακά με τα κόμματα ή θα πει «ακόμα μια φορά μήπως και…» μέχρι να ακούσει ένα «μαζί τα φάγαμε» και να εξοργιστεί ξανά;

Σε αυτό το κλίμα που η σταθερότητα έχει πια καταρριφθεί και που ενισχύεται από τη γκρίνια και τη διάχυτη μιζέρια, φαίνεται πως γινόμαστε μάρτυρες και του νέου κύματος μετανάστευσης. Που ακούγεται εύκολη. Αλλά που δεν είναι καθόλου. Γιατί όσο δελεαστική και αν φαντάζει η προοπτική της εργασίας (μιας οποιαδήποτε εργασίας εδώ που φτάσαμε), η εξασφάλιση ενός καλύτερου βιοτικού επιπέδου και η διεκδίκηση μιας ζωής πιο ανθρώπινης, τα πλην υπάρχουν. Αν κρίνουμε βέβαια από την ανταπόκριση στις θέσεις εργασίας που ανακοίνωσε η Αυστραλιανή κυβέρνηση, τότε μάλλον αυτά τα πλην ξεθωριάζουν. Αλλά υπάρχουν. Το να αρχίσεις από το μηδέν. Το να αφήσεις πίσω τους δεσμούς που έχτισες επί χρόνια. Το να αντέχεις μόνος. Το να μάθεις να επιβιώνεις σε ένα τελείως ξένο περιβάλλον, με ολότελα διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία. Και γλώσσα. Το να προσαρμοστείς σε ένα τόπο που δε θα γίνεσαι πάντα δεκτός με τα φιλικότερα των αισθημάτων. Και τόσα άλλα που ορθώνονται ως ανασταλτικοί παράγοντες. Πράγματα που απαιτούν ψυχικές αντοχές. Από αυτές που εκλείπουν από όλους μας τον τελευταίο καιρό. Από αυτές που εξαντλούνται καθημερινά. Για να μην γίνει λόγος για τις ενοχικές σκέψεις της φυγής και της «εγκατάλειψης» του τόπου την ώρα που σε χρειάζεται. Το αίσθημα ότι τείνουμε να αδικούμε την Ελλάδα μας εμείς πρώτοι από όλους, να την κρίνουμε πολύ αυστηρά, προκαλεί μια συνεχή ισοστάθμιση της ζυγαριάς και φέρνει το δίλημμα συνεχώς εμπρός μας… «should we stay or should we go?».

Δαγουλά Χρύσα

Αφήστε το σχόλιό σας

Το σχόλιό σας αποθηκεύτηκε με επιτυχία!
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.