Youropia Flag

Εκεί που σταματάει η λογική, αρχίζει ο στρατός, vol 2


Συνεχίζουμε το αφιέρωμά μας στον Ελληνικό στρατό, μόνο που αυτή τη φορά θα μιλήσουμε για το θεσμό των ΕΠ.ΟΠ. Ένας θεσμός που δημιουργήθηκε για τον ίδιο σκοπό που έχουν δημιουργηθεί και εκατοντάδες άλλοι. Ψηφοθηρία και βόλεμα.


Νέοι, μπαίνουν στον στρατό και αφού υπηρετήσουν 7 χρόνια, μπορούν να μονιμοποιηθούν στους κόλπους του. Αυτή είναι η γενική εικόνα του συγκεκριμένου θεσμού. Δεν θέλει ιδιαίτερα υψηλό IQ  για να καταλάβεις  τι σκοπούς εξυπηρετεί. Είναι ένας πολύ εύκολος τρόπος για να βολευτούν τα πράσινα και τα γαλάζια παιδιά, ξεπληρώνοντας το αντίτιμο για τη ψήφο που προσέφεραν στις εκλογές.

ΕΠ.ΟΠ, σημαίνει επαγγελματίας οπλίτης. Στην ουσία, έχει τις ίδιες υποχρεώσεις με τον κληρωτό οπλίτη – μέχρι να πάρουν βαθμό- , αυξημένες υποχρεώσεις σε θέματα εκπαίδευσης, αλλά και πολλά προνόμια, τα οποία δικαίως τους έχουν αποδοθεί. Όπως σε κάθε επάγγελμα υπάρχουν καλοί και κακοί επαγγελματίες, έτσι και εδώ υπάρχουν οι καλοί και οι κακοί ΕΠ.ΟΠ. Μόνο που στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για δημόσιο και στρατό.
Λίγοι είναι αυτοί που σέβονται τα λεφτά που παίρνουν και πολλοί είναι αυτοί που στην πρώτη ευκαιρία θα πετάξουν το μπαλάκι στον απλό φαντάρο. Έχουν δημιουργήσει μια μεγάλη κλίκα μεταξύ τους, ζημιώνοντας το Ελληνικό κράτος και επιβαρύνοντας όλους εμάς.

Οι διαφορές με τον κληρωτό οπλίτη είναι σαφείς. Ο ΕΠ.ΟΠ , αμείβεται, σχολάει στις 3, διανυκτερεύει στο σπίτι του, μπαίνει στο στρατόπεδο μετά το πρωινό εγερτήριο και εκτελεί τις υπηρεσίες που του αναλογούν – συνήθως 4 το μήνα-, ανάλογα με τις ανάγκες του στρατοπέδου. Μιλάμε για δημόσιους υπαλλήλους.

 

Το πώς θα έπρεπε να λειτουργούν, έχει μεγάλη διαφορά με την πραγματικότητα. Κάνουν ζωάρα, όπως λέμε και στη στρατιωτική αργκό.  Μέχρι τις 9 καφεδάκι, μετά ο καθείς στο πόστο του. Πάντα υπάρχει η καβάντζα των φαντάρων. Δεν πρόκειται να δεις ποτέ τον ΕΠ.ΟΠ, να κάνει κάτι, αν υπήρχε περίπτωση να το κάνει ο στρατιώτης. Αράζουν σε κάποιο θαλαμάκι, μοιράζουν τις δουλειές στους κληρωτούς και αυτοί συζητούν  περί ανέμων και υδάτων, μέχρι να έρθει η ώρα που σχολάνε. Ακόμη μια δύσκολη μέρα τελείωσε.

Ας πάρουμε για παράδειγμα, τον όρχο των αρμάτων. Τεθωρακισμένα. Όλα τα άρματα μαζεμένα, περιμένουν τη συντήρησή τους. Είναι δουλειά των ΕΠ.ΟΠ, βοηθούμενοι από τους φαντάρους. Είναι δικιά τους δουλειά γιατί απλούστατα ο φαντάρος δεν  μπορεί να γνωρίζει ολόκληρο το φάσμα ενός άρματος, σε αντίθεση με τον ΕΠ.ΟΠ, ο οποίος έχει εκπαιδευτεί χρόνια πάνω στο αντικείμενο και υποχρεούται να το συντηρεί, ακόμα και αν δεν υπάρχει ίχνος κληρωτού οπλίτη.

Στην αρχή είσαι ενθουσιασμένος με την ιδέα του άρματος. Θέλεις να το δουλέψεις και να το ζήσεις. Οι ΕΠ.ΟΠ, σου το μαθαίνουν. Από μέσα σου σκέφτεσαι τι ωραία που είναι να γνωρίζεις το αντικείμενο της εκπαίδευσής σου. Λάθος. Τώρα που το έμαθες, θα το συντηρείς εσύ αποκλειστικά, αφήνοντας τους κουρασμένους ΕΠ.ΟΠ να ξαποστάσουν.  Σου προτείνουν να στήσετε ένα είδος τέντας, ώστε να προστατεύεστε από τον ήλιο. Το χτίζεις μόνος σου, ελπίζοντας ότι όταν έρθει το καλοκαίρι, θα έχεις ένα δροσερό μέρος να ξεκουραστείς. Λάθος. Δεν πρόκειται να κάτσεις ποτέ κάτω από την τέντα. Είναι ρεζερβέ.

Αυτό είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα. Ειλικρινά, δεν μπορείς να μεταδώσεις ολόκληρη την εικόνα τους μέσα σε λίγες παραγράφους. Δεν υπάρχει λογική. Θα δεις υπέρβαρα άτομα να περνούν τις αθλητικές δοκιμές περπατώντας – αφού βέβαια ο κολλητός που είναι υπεύθυνος των δοκιμών, γράψει ότι έτρεξε-, φανατικά θρησκόληπτους ανθρώπους που θα σε αναγκάσουν να προσευχηθείς μαζί τους την ώρα που εσύ τρέχεις να προλάβεις να γυαλίσεις την αρβύλα, όλων των ειδών ψεύτικους ανθρώπους που στην πρώτη ευκαιρία θα σε πατήσουν κάτω γιατί απλούστατα μπορούν.

Ο θεσμός των ΕΠ.ΟΠ είναι μάστιγα για τον Ελληνικό στρατό, έτσι όπως έχουν οι συνθήκες τη δεδομένη στιγμή. Πληρώνονται για να κάθονται. Υπάρχουν μέρες που απλώς μπαίνουν στο στρατόπεδο και περιμένουν πότε θα βγουν, μέρες που υπογράφουν βιβλία εφόδου από το παράθυρο του θαλάμου, επειδή βαριούνται να εκτελέσουν σωστά την υπηρεσία τους τις 4 μέρες του μήνα. Είναι όντως τόσο τραγικά τα πράγματα. Το ξέρουν και οι ίδιοι. Που θα βρεις όμως, καλύτερο κορόιδο από το Έλληνα φορολογούμενο;

Εξαιρέσεις υπάρχουν. Αλίμονο. Υπάρχουν όμως για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δυστυχώς. Ο στρατός στη χώρα μας νοσεί, με ευθύνη των πολιτικών πρώτιστα και ύστερα όλων των μόνιμων υπηρετούντων. Στη μέση ο κληρωτός, τα έχει χαμένα και περιμένει να περάσουν οι 9 μήνες του.
 






Αφήστε το σχόλιό σας

Το σχόλιό σας αποθηκεύτηκε με επιτυχία!
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.







Σχόλια


Κων/νος Κουλίνας στις 15/12/2010 14:19:48
Δεν αμφισβητώ τίποτα από όσα λες. Σίγουρα δεν υπάρχει μόνο το άσπρο και το μαύρο στη ζωή μας. Σίγουρα υπάρχουν καλοί υπαξιωματικοί-αξιωματικοί. Γνώρισα μερικούς τέτοιους. Απεχθάνομαι κάθε μορφή φανατισμού και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσα να είμαι υπέρμαχος μιας άποψης δίχως να ακούσω και να αξιολογήσω την αντίθετη. Το θέμα όμως γίνεται για να αναδειχθούν τα προβλήματα του Ε.Σ. Για παράδειγμα, τα ιατρεία του ΙΚΑ, δεν υπολειτουργούν όλα, ούτε όλα έχουν κακούς γιατρούς και φακελάκια. Άλλα εφ' όσον ύπαρχει έστω και ένα, οφείλω - σύμφωνα με την ταπεινή μου γνώμη- να αναδείξω το θέμα μέσα από το άρθρο μου, βάζοντας το λιθαράκι μου, για να διορθωθεί και το τελευταίο κακώς κείμενο. Υπάρχουν δυσκολίες για τους μόνιμους του Ε.Σ., απλώς δεν είναι αυτό το θέμα του άρθρου. Όλα αυτά θα συγκεντρωθούν στο τελευταίο άρθρο του αφιερώματος. Χαίρομαι και εγώ για το διάλογο. Καλή συνέχεια και σε σένα.
xristina στις 15/12/2010 03:41:52
Απ'ότι καταλαβαίνω απ' την απάντηση σου αμφισβητείς αυτά που λέω κρίνοντας τα λεγόμενα σου απολύτως ορθά. Επειδή ο στρατός δεν αποτελείται από δύο ή τρία στρατόπεδα αλλά από χιλιάδες το να βγάζουμε συμπεράσματα και να γενικεύουμε δεν οδηγεί κάπου για μένα. Ίσως οι καταστάσεις που γνωρίζω εγώ να είναι χειρότερες απ'αυτές που βίωσες εσύ και γι αυτό έχουμε εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις. Τα βιώματα που αποκόμισες από τρία στρατόπεδα που άλλαξες θεωρώ πως δε σε καθιστούν ικανό να κατακεραυνώνεις ένα επάγγελμα τόσο απόλυτα. Τέλος, οι διαφωνίες προωθούν το διάλογο,οπότε ευχαριστώ που απάντησες.Μόνο μια παρατήρηση ή συμβουλή, όπως θες δες το, στη ζωή σου να μην είσαι τόσο απόλυτος. Εξάλλου η ζωή δεν είναι μαύρο-άσπρο. Καλή συνέχεια στα άρθρα σου.
Κων/νος Κουλίνας στις 15/12/2010 01:48:54
Ευχαριστώ για το σχόλιο που έκανες. Όπως έγραψα και στο άρθρο, πρώτιστα ευθύνεται η πολιτική ηγεσία. Τελευταία τρύπα του ζουρνά, ήταν και πάντα θα είναι ο φαντάρος. Ειναι γεγονός οτι τα πράγματα έχουν "παραφλωρέψει". Είναι γεγονός ότι το καλύτερο βύσμα είναι πλέον το τηλέφωνο της μαμάς. Όπως επίσης γεγονός είναι, ότι από τις 30 μέρες του μήνα - αν δεν υπάρχει νυχτερινή ή βραδινή άσκηση- τις 25 σχολάνε στις 2-3 η ώρα. Τελευταία τρύπα του ζουρνά ήταν και θα είναι πάντα ο φαντάρος. Επειδή είσαι γυναίκα και δεν υπηρετείς, ρώτα τον πατέρα σου για την αξιοπρέπεια του φαντάρου. Για τις χαμαλοδουλειές που κάνει, για τα τσιγάρα που φέρνει, για τα "καψώνια" που υπομένει. Σου τα λέω όλα αυτά δίχως να έχω υποστεί κανένα από τα προαναφερθέντα. Σημασία έχει όμως ότι γίνονται. Θα διαφωνήσω επίσης με αυτό που λες για την αξιοπρέπεια τους. Όλοι οι μόνιμοι γνωρίζονται. Επομένως δεν θα δεις Διοικητή να τα "χώνει" σε μόνιμο. Σπάνια περίπτωση. Γνωρίζονται, γίνονται φίλοι και περνούν καλά τα 5-10 χρόνια που υπηρετούν μαζί. Όπως σωστά επισήμανες, υπηρέτησα, επομένως αυτά που λέω είναι από πρώτο χέρι και όχι τραγούδια έξω από το χορό. Τα είδα και τα βίωσα σε 3 διαφορετικά στρατόπεδα. Τέλος, με αυτό μου το άρθρο, ήθελα να αναδείξω το πρόβλημα του θεσμού των ΕΠ.ΟΠ. Δεν είχα καμια πρόθεση να θίξω κανέναν. Εξάλλου ακόμα μιλάω με αρκετούς ΕΠ.ΟΠ που γνώρισα και αξίζουν ως άνθρωποι. Το θέμα είναι ότι η δουλειά τους δεν κοστολογείται στα 1000 ευρώ που παίρνουν - τουλάχιστον πριν έρθει το ΔΝΤ- και σε καμία περίπτωση δεν προσφέρουν αυτά για τα οποιά πληρώνονται να προσφέρουν, ξαναλέγοντας ότι το πρόβλημα ξεκινάει από τους πολιτικούς και τη στρατιωτική ηγεσία. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου.
xristina στις 15/12/2010 00:59:30
Και για να μη παραξηγηθώ ότι παινεύω το σπίτι μου,δεν υπηρετώ στο στρατό απλά γνωρίζω τις καταστάσεις εκ των έσω επειδή ο πατέρας μου υπήρξε αξιωματικός του στρατου για πολλά χρόνια.
xristina στις 15/12/2010 00:43:16
Αν και ξέρω ότι οι περισσότεροι που διάβασαν αυτό το άρθρο συμφωνούν,εγώ θα διαφωνήσω σε μερικά σημεία. Εικάζω πως αυτά που γράφεις τα γνωρίζεις γιατί υπηρέτησες τη στρατιωτική σου θητεία..Τα πράγματα όμως είναι λίγο διαφορετικά... Οι υπηρεσίες των ΕΠΟΠ φτάνουν τις 7 στις ακριτικές περιοχές, επίσης δεν είναι σίγουρο ότι θα σχολάσουν στις 3,άσε τι γράφει το ωράριο τους..και πολλά άλλα..τώρα θα μου πεις είναι επιλογή τους,δεν τους έβαλε κανείς με το ζόρι στο στρατό,ενώ το φαντάρο τον καλεί η μαμά πατριδα...ακριβώς γι αυτό το λόγο στις μέρες μας οι ΕΠΟΠ είναι η τελευταία τρύπα του ζουρνά,που λέει ο λαός,ενώ το φανταράκι απολαμβάνει τη θητεία του έχοντας πίσω του τα τηλ.στο διοικητή από βίσματα και απ τη μανουλα..ο περισσότερος κόσμος θεωρεί ότι είναι έτσι όπως τα γράφεις αλλά πίστεψε με είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε απ έξω...υπάρχει ένα ρητό που λέει εκεί που σταματα η λογική αρχίζει ο στρατός...ξέρεις γιατί? γιατί ένας επαγγελματίας οπλίτης καταπίνει πολλές φορές την αξιοπρέπεια του μπροστά στις παράλογες διαταγές ανωτέρων ακριβώς επειδή είναι ανώτεροι..αν ήταν οποιαδήποτε δουλειά δημοσίου θα συμφωνούσα μαζί σου αλλά πραγματικά ο στρατός θέλει γερά νεύρα και στομάχι..