Ευθυνοφοβία

Σοκ. Η δολοφονία του 44χρονου μόνο αγανάκτηση έσπειρε. Η χθεσινή μέρα ξεκίνησε με μαύρο χρώμα κι έτσι συνεχίστηκε.

Ξεκινώντας τη δουλειά, παντού έπαιζε η μακάβρια είδηση. Άνδρας μαχαιρώθηκε μέχρι θανάτου για μια βιντεοκάμερα από τρεις αγνώστους. Την ίδια ώρα το παιδί του ερχόταν στον αφιλόξενο κόσμο μας...

Πρώτο θέμα συζήτησης παντού. Και πάντα η ίδια απάντηση, το ίδιο κλισέ. ''Πράγματι τραγικό. Η πείνα σε οδηγεί σε τρελά πράγματα. Ειδικά αν έχεις οικογένεια να συντηρήσεις''. Πρώτον, ποιός σου δίνει το δικαίωμα να αφαιρείς τη ζωή του άλλου, παίζοντας το ρόλο κάποιας ύψιστης δύναμης και νομίζοντας πως είσαι υπεράνω από όλους κι από όλα. Δεύτερον, αν τρία άτομα μπορούν να λύσουν το πρόβλημα της πείνας με μια κάμερα κι ένα πτώμα, μάλλον κάτι λάθος κάνουμε όλοι οι υπόλοιποι. Τρίτον, αν όντως κάποιοι από τους δράστες είχαν οικογένεια, μια κάμερα δεν θα θρέψει κανέναν.

Ωμή βία, λοιπόν. Χρήση της συνήθως όταν το πρόβλημα το έχουμε εμείς κι αρνούμαστε να το παραδεχτούμε. Ποιό πρόβλημα; Αυτό της ανάληψης ευθύνης. Όσο αδύναμος και να θέλεις να πιστέψεις πως είσαι, κάπου μέσα σου βαθιά θα βρεις το δικό σου ταμειακό απόθεμα. Αυτό της δύναμης. Παίξε τον πεσιμιστή όσο γουστάρεις. Δεν θα αποποιηθείς τίποτα. Κι αυτό γιατί υπάρχουν τόσοι τριγύρω σου που έχουν μάθει να παλεύουν και να διατηρούν σε υψηλά για την εποχή επίπεδα την αξιοπρέπειά τους. Κι αυτοί σε διαψεύδουν πανηγυρικά.

Σίγουρα τη σημερινή οικονομικοκοινωνική κατάσταση κάποιοι τη δημιούργησαν. Η αλλαγή όμως που επιθυμείς, ξεκινά από τον καθένα ξεχωριστά. Οι φόβοι, οι μικρότητες, ο ωχαδερφισμός και το “για όλα φταίνε οι άλλοι” βρίσκονται απέναντι. Αντί λοιπόν να τους απλώσεις το χέρι και να πορευτείς μαζί τους, βάλε μπροστά το κουράγιο σου και αγωνίσου. Κι άσε το μαχαίρι στο συρτάρι της κουζίνας.

Nίκη Αξιώτη

Αφήστε το σχόλιό σας

Το σχόλιό σας αποθηκεύτηκε με επιτυχία!
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.