Tι ξέρεις εσύ από έρωτα;
Εκείνο το βράδυ παρήγγειλε μπύρα, κάθισε ήρεμη στο μπαρ και αμέσως στην κιτρινισμένη γόπα χαράχτηκε το μπορντό αποτύπωμα των χειλιών της.
Αναρτήθηκε στις 16/11/2011 20:00:00 από Παπακώστα Ελένη
Κόκα ντουντουντού! Κόκα ντουντουντί!!! Όσοι από εσάς έχετε επαφή με την τιμημένη Ελληνική επαρχία σίγουρα μπορείτε να φέρετε στο νου σας ήχους και εικόνες της φύσης. Ήχους προβάτων που βελάζουν μακάρια, ένα κοτέτσι που σφύζει από ζωή και δίκροκα, αγελάδες που κοιτάνε το τραίνο* με απορία και μπουκωμένο στόμα. Αναρτήθηκε στις 15/11/2011 12:00:00 από Προμηθέας
Ουδέν Σχόλιο. Ή μήπως όχι; Μέρες τώρα, από την περίφημη ανακοίνωση του ακόμα πιο περίφημου δημοψηφίσματος προσπαθώ να εκφέρω άποψη για όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μου. Και δεν μπορώ. Νιώθω πως δεν έχω να πω τίποτα ή ακόμα χειρότερα αυτοαναιρούμαι αμέσως, προβάλλοντας ένα αντίθετο επιχείρημα. Δεν είναι μόνο εκεί έξω μπάχαλο, είναι και στο μυαλό μας τελικά. Σα να μη ξέρουμε τι να πιστέψουμε, ποιον και κυρίως γιατί. Αναρτήθηκε στις 14/11/2011 12:00:00 από Δαγουλά Χρύσα
Μοσχαράκι κοκκινιστό Σιγοβρέχει. Ξεγελά την καταιγίδα, κρύβει την ξαστεριά. Βαδίζουμε γοργά με τον φίλο μου, έχοντας πάρει στο κατόπι τρεις γυναίκες. Πλέον δεν ξέρουμε τι θέλουμε. Δείχνουν ενοχλημένες, αλλά είμαστε βέβαιοι ότι τους αρέσει. Πυρακτωμένο σίδερο περιφέρεται στο χορό της φύσης. Αναρτήθηκε στις 11/11/2011 18:00:00 από Παπαπρίλης Πανάτσας Χρήστος
Το θέατρο του πρωθυπουργικού παραλόγου Μετά την ψήφο εμπιστοσύνης που πήρε ο Παπανδρέου στην Βουλή την προηγούμενη Παρασκευή ανέβηκε στο θέατρο «Βουλή των Ελλήνων» μια τεράστια φαρσοκωμωδία με τίτλο “Ποιος είναι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας”. Αναρτήθηκε στις 10/11/2011 21:00:00 από CitYzen Youropian
Quentin Tarantino, Pulp Fiction και Ελληνικό Ρεμπέτικο Ξέρω ότι άργησα κάπως, όμως πραγματικά εξεπλάγην ευχάριστα όταν έμαθα ότι το περίφημο soundtrack της επικής ταινίας Pulp Fiction του Ταραντίνο προέρχεται από ελληνική ρεμπέτικη κομπανία του 1927!!! Για αυτό και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούργιοι! Αναρτήθηκε στις 08/11/2011 20:00:00 από Προμηθέας
Τάμα στον Αη-Γιώργη Τον λυπήθηκα. Έπεσαν όλοι πάνω του, σαν όρνια. Αναρτήθηκε στις 06/11/2011 23:55:00 από Παπαπρίλης Πανάτσας Κωνσταντίνος
Πολύς λόγος για το τίποτα Βγήκατε όλοι στα κανάλια και ξεφωνίζατε ότι σπιλώθηκε η μνήμη της 28ης Οκτωβρίου, ότι δεν σεβάστηκαν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους ήρωες εκείνου του πολέμου. Για ποια Δημοκρατία, όμως, μιλάμε ακριβώς; Για εκείνη που κυβερνά με δακρυγόνα; Αναρτήθηκε στις 31/10/2011 12:00:00 από Γλακουσάκη Μαρία
Πάμε παρέλαση; Κατά το «Πάμε πόλεμο;» (από τη ταινία Λούφα και Παραλλαγή – Σειρήνες στο Αιγαίο), που προσφάτως άλλαξε σε «Πάμε πλατεία;» ή «Πάμε πορεία;», τι πιο επίκαιρο από το «Πάμε παρέλαση;»; Αναρτήθηκε στις 30/10/2011 12:00:00 από Μπάραλη Νικολέτα
Απογοητεύομαι… Προβληματίζομαι… Συνεχείς ειδήσεις, εξελίξεις που τρέχουν κι άλλοτε με προσπερνούν, άλλοτε με παρασύρουν, άλλοτε με καθηλώνουν. Κάποιες φορές κάτι σαν ανατριχίλα με διαπερνά κι άλλες πάλι νιώθω δέος. Μια ποικιλία συναισθημάτων να με κατακλύζουν και σκέψεις που με κάνουν να αναζητώ μια σανίδα, όχι σωτηρίας τόσο, όσο ελπίδας. Αναρτήθηκε στις 24/10/2011 12:00:00 από Μπάραλη Νικολέτα
Το χειμώνα ετούτο... Τι είναι άραγε χειρότερο; Η οικονομική κρίση καθεαυτή ή η γκρίνια και η οργή που συνήθως την συνοδεύουν; Στις στάσεις των λεωφορείων, στα ίδια τα λεωφορεία, στους δρόμους, στα πάρκα, στα καφενεία, στις αβάσταχτες ουρές των δημόσιων υπηρεσιών, στο διαδίκτυο... γινόμαστε μάρτυρες φαινομένων που πριν μερικά χρόνια θα τα χαρακτηρίζαμε απίθανα. Αναρτήθηκε στις 20/10/2011 12:00:00 από Βασιλειάδης Παύλος
"Δυστυχώς Επτωχεύσαμεν" Δεκέμβρης του 1883. O Χαρίλαος Τρικούπης μελετώντας σκεπτικός τα τοκοχρεολύσια και έχοντας στο μυαλό του στις συνεχόμενες πιέσεις των μεγάλων δυνάμεων, προσπαθεί να βρει λύση στα προβλήματα οικονομικής στενότητας που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Αναρτήθηκε στις 19/10/2011 12:00:00 από CitYzen Youropian
Αγαπώ και μόνο αυτό με νοιάζει Αγάπη άνευ όρων. Τείνει να γίνει είδος υπό εξαφάνιση ή απλά ανθίζει; Εξαρτάται θα έλεγα. Ποιος είσαι, τι ζητάς και τι είσαι διατεθειμένος να δώσεις. Και τη σήμερον ημέρα κανείς δεν είναι διατεθειμένος για τίποτα. Αναρτήθηκε στις 18/10/2011 20:00:00 από
Φτερωτοί Άγγελοι Με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις στην παιδεία θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την περσινή μου εμπειρία ως πρωτοετής στο Τ.Ε.Ι Κρήτης. Δεν ξέρω αν θα ταυτιστείτε ή όχι με αυτά που θα πω. Το σίγουρο είναι πως κάποιες καταστάσεις θα σας φανούν αρκετά γνώριμες. Αναρτήθηκε στις 17/10/2011 12:00:00 από CitYzen Youropian
Άννας-Καϊάφας σημειώσατε χ Αυτή η χώρα θέλει να ζει το δράμα της. Δεν εξηγείται αλλιώς. Γιατί εκτός από μια κυβέρνηση φοβική απέναντι σε ριζικές μεταρρυθμίσεις και απλόχερη σε κοινωνικά άδικα ημίμετρα, έχει και την αντιπολίτευση που της αξίζει. Αναρτήθηκε στις 13/10/2011 12:00:00 από Σαρίδου Θεοδώρα
Ζητείται Ελπίδα… Το νέο κύμα μετανάστευσης των Ελλήνων είναι γεγονός. Προφανώς διαφορετικό από τα αντίστοιχα κύματα στις αρχές του 20ου αιώνα και στις δεκαετίες του 1950 και 1960. Αναρτήθηκε στις 12/10/2011 12:00:00 από CitYzen Youropian
Το ψευτοδίλημμα και ο μύθος Το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα την τελευταία διετία έδωσε νέα πνοή στους διάφορους μύθους που κυκλοφορούσαν μέχρι τώρα για τη δικτατορία της 21ης Απριλίου 1967, με κλασσικότερο παράδειγμα τη θέση ότι «οι δικτάτορες ήταν τίμιοι άνθρωποι» ή την πεποίθηση ότι «η Ελλάδα ποτέ άλλοτε δεν έφτασε σε τόσο υψηλά επίπεδα ανάπτυξης». Αναρτήθηκε στις 11/10/2011 12:00:00 από Βασιλειάδης Παύλος
Η διαχρονική αξία της αγάπης Αγάπη… πώς, τι και γιατί, είπαμε; Μια αμυδρή προσπάθεια αρκεί για να μας πείσει πώς δεν υπάρχει ένας και μόνο ορισμός. Εξάλλου, μια γρήγορη αναζήτηση σε κάποια διαδικτυακή μηχανή αναζήτησης και κάποια δέκατα του δευτερολέπτου, και να που εμφανίζονται ευθύς μπροστά μας 9.710.000 αποτελέσματα: άρθρα, εικόνες, τραγούδια και πόσα άλλα. Αρκούν, όμως, αυτά για να εξηγήσουν τι είναι η αγάπη και γιατί υπάρχει; Αναρτήθηκε στις 10/10/2011 12:00:00 από Μπάραλη Νικολέτα
Κρίση... πανικού Και ξαφνικά εκεί που όλα ήταν -ας μη το πω τέλεια- μια χαρά, μέσα σε ένα χρόνο ήρθαν τα πάνω κάτω. Και από εκεί που ήσουν σχετικά άνετος και είχες ακόμα το περιθώριο να κάνεις κάποια όνειρα, τώρα δεν υπάρχουν χρήματα ούτε καν για να τα βγάλεις πέρα. Ε, και εκεί... με πιάνει μια κάποια κρίση πανικού. Αναρτήθηκε στις 07/10/2011 12:00:00 από Μυρίσκος Άρης