Η Επανάσταση του ’21… πιο επίκαιρη από ποτέ!
Στις 25 Μαρτίου συμπληρώθηκαν 190 χρόνια από την μεγάλη Επανάσταση του 1821. Οι εκπομπές της τηλεόρασης και τα έντυπα αφιερώματα μας θυμίζουν ακόμη μια φορά την μεγάλη επέτειο της απελευθέρωσης του έθνους μας, δίνοντας έμφαση στην αγωνιστικότητα και την ισχυρή θέληση ενός λαού που άλλαξε την μοίρα του. Η αλήθεια είναι πως παρά τη διχόνοια και τα μελανά σημεία συλλήβδην, οι πρόγονοί μας παρέδωσαν ένα συμβόλαιο ελευθερίας γραμμένο με το αίμα τους.
Σε ό,τι αφορά τη δύσκολη εποχή που διανύει σήμερα η χώρα μας, πρέπει να παραθέσω πως τα μηνύματα της τότε Επανάστασης είναι πιο επίκαιρα και διαχρονικά από ποτέ. Η Επανάσταση του 1821 αποτελεί ίσως ένα ηχηρό κάλεσμα για μια σύγχρονη επανάσταση έναντι στην ιδιότυπη κατοχή που μας επέβαλε η ζοφερή οικονομική συγκυρία που βιώνουμε. Και για να αποδώσουμε δίκαια της ευθύνες που προκάλεσαν την τραγικότητα της τρέχουσας οικονομικής κατάστασης της χώρας, προτείνω να δούμε τα πράγματα χωρίς παρωπίδες. Κακά τα ψέματα, είναι όντως θλιβερό που οι πολιτικοί άρχοντες του τόπου, μάς πρόδωσαν με αυτόν τον τρόπο. Το πιο θλιβερό όμως είναι πως τα συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα δεν αποτελούν μια ειδική κατηγορία «κακών» ανθρώπων και εμείς απλώς τα θύματα. Πρόκειται για αντικατοπτρισμό της ίδιας της κοινωνίας μας. Η θυματοποίηση του λαού από τον ίδιο τον λαό, είναι ό,τι πιο εύκολο και ανώδυνο ως προς την απόδοση ευθυνών, δεν είναι όμως και το πιο δίκαιο.
Σχεδόν ο καθένας από εμάς ξέχασε να θυσιάσει κάτι από το προσωπικό του τιτανοτεράστιο «Εγώ» και φυσικά, για να μην παρεξηγηθώ, δεν αναφέρομαι στις προφανείς και μη εξαιρετέες θυσίες του ελληνικού λαού στο πλαίσιο της λιτότητας που μας επέβαλαν οι πολιτικοί μας αλλά στις θυσίες που δεν μάθαμε να κάνουμε για να χτίσουμε όλοι μαζί από κοινού ένα στέρεο και ασφαλές πολιτικό και κοινωνικό οικοδόμημα. Ας αναλάβουμε όμως έστω και τώρα το δικό μας μερίδιο ευθύνης στην ανευθυνότητα, την αδιαφορία, την χειμαρρώδη ροπή προς το προσωπικό βόλεμα, την τάση φυγής από τα «δύσκολα», την πνευματική και σωματική οκνηρία για εκπόνηση έργου.
Την αισχρή αυτή νοοτροπία του νεοέλληνα, τολμώ να την παρομοιάσω με το μαχαίρι που χρησιμοποιεί ο αυτόχειρας για να τερματίσει τη ζωή του. Αργά ή γρήγορα θα οδηγούσε στην καταστροφή, γιατί αναντίρρητα όλοι μαζί συντηρούσαμε την πολιτική, κομματική και κοινωνική νοσηρότητα, προφυλάσσοντας, οι στενόμυαλοι (!), το στενό ιδιωτικό μας συμφέρον.
Η επανάσταση που καλείται να επιχειρήσει ο νεοέλληνας είναι μάλλον προσωπικής φύσεως, εσωτερική και αναίμακτη, αλλά εξίσου δύσκολη. Η αλλαγή θα ξεκινήσει από μέσα μας, από την αλλαγή σκέψης, στάσης και νοοτροπίας για να εγκαθιδρυθεί αρμονικά στο σύγχρονο κοινωνικοπολιτικό σκηνικό.
Η ιδιότυπη Επανάσταση, αυτής της ιδιότυπης κατοχής των ιδιότυπων καιρών μας, ας ξεκινήσει τώρα!
«Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζύ και σοφοί και αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι, άνθρωποι όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσομεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγει ούτε ο δυνατός “εγώ”, ούτε ο αδύνατος… Είμαστε στο “Εμείς” και όχι εις το “Εγώ”».*
Όλγα Μάμαλη
* Μακρυγιάννης
Αφήστε το σχόλιό σας
Σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια...
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.