«Ακατάλληλο δια ενηλίκους»
Ξένες -σοβαρές- επενδύσεις. Το νέο συντομότερο ανέκδοτο «Ο ιδιωτικός τομέας πρέπει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητά του και μέρος αυτής, περνάει και μέσω του κόστους εργασίας», είπε ο τσάρεβιτς πλέον της οικονομίας, (αφού χρέη Τσάρου εκτελεί –μαζί και ανθρώπους- η τρόικα). Αναρτήθηκε στις 01/04/2011 20:00:00 από Καρδασιάδης Άρης
Ε, ναι λοιπόν! Πιστεύω ακόμα σε super ήρωες! Γιατί εσύ δεν πιστεύεις; Κακώς! Παιδί ακόμα, καθόμουν μπροστά από τη μικρή οθόνη και καμάρωνα όλους αυτούς τους ήρωες που έκαναν πράγματα, εχμ, πώς να το πω… ηρωικά. Που πετούσαν, γινόντουσαν αόρατοι, είχαν απίστευτη δύναμη, μπορούσαν να διαβάσουν το μέλλον, να δουν τη σκέψη, που ήταν έτοιμοι να σώσουν τον κόσμο ανά πάσα στιγμή. Αναρτήθηκε στις 31/03/2011 20:00:00 από Δαγουλά Χρύσα
«Αλίμονο στη χώρα που έχει ανάγκη από ήρωες» Από το Ζορό της παιδικής μας ηλικίας μέχρι το Ζορό της νομαρχίας και της καρδιάς μας, διακρινόμαστε από μία απίστευτη ευκολία να δημιουργούμε ήρωες. Κι αν εκείνοι οι τύποι των παραμυθιών έχουν δυνάμεις υπεράνθρωπες, φτάνουν μέχρι τα αστέρια, πολεμούν το κακό, μάχονται για τους κοινούς θνητούς, πετάνε, κολυμπάνε, κρέμονται ανάποδα, καίγονται και ξαναζωντανεύουν, οι άλλοι ήρωες, αυτοί που εμείς κατασκευάζουμε, ανάξια κερδίζουν τον τίτλο τους. Αναρτήθηκε στις 30/03/2011 20:00:00 από Σαρίδου Θεοδώρα
Τι σανό έχουμε σήμερα; Τελικά, για να μπορέσεις να μεταφράσεις τους ρημαδοδείκτες της οικονομίας, πρέπει να έχεις κάνει –με συντηρητικούς υπολογισμούς- επί δωδεκαετία, υφυπουργός βοηθός φακίρη, προσηλωμένος στο να γίνεις εσύ μια μέρα υπουργός στη θέση του φακίρη, για να ασκήσεις Υψηλή Φακιρική. Αναρτήθηκε στις 29/03/2011 20:00:00 από Καρδασιάδης Άρης
Ανάκαμψη ή Doomsday? Πολλοί αρθρογράφοι και οικονομολόγοι αναφέρουν συχνά ότι η Ελλάδα θα οδηγηθεί σε πτώχευση. Από την άλλη, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός διαψεύδουν αυτά τα σενάρια και κάνουν λόγο για οικονομική ανάκαμψη της χώρας τα επόμενα χρόνια. Εμείς ποιόν να πιστέψουμε? Ποιό είναι άραγε το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος; Αναρτήθηκε στις 29/03/2011 12:00:00 από CitYzen Youropian
Υπάρχει ελευθερία; Λένε, πως η συνεργασία με ανθρώπους άλλους είναι κομματάκι… δύσκολο. Λέω, πως η συνύπαρξη με τον ίδιο μας τον εαυτό είναι κομματάκι… τρομακτικά επώδυνο. Αναρτήθηκε στις 27/03/2011 20:00:00 από Κωστοπούλου Ιωάννα
Κοινωνιολογία του ποδοσφαίρου Λάβαρα, σημαίες, χρώματα… σε μια κερκίδα που κοχλάζει. Οπαδοί σε έκσταση, έτοιμοι να συμπλακούν, να φυλακιστούν, να δώσουν και τη ζωή τους ακόμη για την αγαπημένη τους ομάδα. Αλήθεια, είναι το ποδόσφαιρο τόσο σημαντικό; Αναρτήθηκε στις 27/03/2011 12:00:00 από Ραϊτσίνης Χάρης
Ωδή στην ημιμάθεια Στην Ελλάδα, ανάμεσα στα άλλα χαρίσματα που έχουμε ως λαός, μας χαρακτηρίζει και η έννοια του πολύξερου, του ξερόλα. Η ημιμάθειά μας είναι κάτι το ασυναγώνιστο, άλλωστε ολόκληρο το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει επενδύσει -παγκόσμια πρωτοτυπία και σε αυτόν τον τομέα- πάνω στην ημιμάθεια. Αναρτήθηκε στις 26/03/2011 20:00:00 από Κίτσου Μανωλία
Διασαφηνίζοντας... Ιστορία. Οίδα και ίστωρ. Γνωρίζω και γνώστης. Ιστορώ. Αναζητώ πληροφορίες επιδιώκοντας τη γνώση μέσα από έρευνα και περισυλλογή. Αυτή είναι η ετυμολογία της λέξης «ιστορία». Μα αναρωτιέμαι σε ποια νερά μπορεί να διεισδύσει το πραγματικό νόημά της. Αναρτήθηκε στις 26/03/2011 12:00:00 από Παρασκευοπούλου Κωνσταντίνα
Ζέφυρος και Λεβάντες Οι ήρωες πέθαναν. Ήσυχοι ή όχι. Στη μάχη. Σε φυλακές. Σε εκτελεστικά αποσπάσματα. Παρέα με τις γκόμενες που έβγαλαν λόγω αχαλίνωτου ηρωισμού, σ’ ένα μεγάλο κρεβάτι με ουρανό και γκραβούρες στη πλάτη. Αναρτήθηκε στις 25/03/2011 16:00:00 από Παπαπρίλης Πανάτσας Κωνσταντίνος
Ελευθερώνοντας εσφαλμένα, σφάλλοντας ελεύθερα ή αλλιώς... ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ Περί ελευθερίας ο λόγος.... αυτή που κατά μία ετυμολογική ερμηνεία, είναι αυτή που θα έρθει, με το θέμα της, το μεν "Ελευθε" να προέρχεται από τον μέλλοντα ελευθήσσομαι του ρήματος άγω που σημαίνει πηγαίνω, περνώ, ενώ το –ρια από το "Ρίον"= η Χερσόνησος - το Χερσαίο (σήμερα λέμε ακρωτήριο-το άκρο του ΡΙΟΥ). Δηλαδή είναι αυτή που θα έρθει προς την άκρη, άρα δεν ήρθε ακόμα; Δηλαδή δεν υπήρξε ποτέ σε τούτον τον κόσμο; Αναρτήθηκε στις 24/03/2011 12:00:00 από Δημητρακόπουλος Διογένης
Μηδέν εις το πηλίκον! Ιαπωνία 11 Μαρτίου 2011. Σεισμός 8,9 ρίχτερ. Τσουνάμι 10 μέτρων. 8 μέρες μετά. 6.405 νεκροί. 10.259 αγνοούμενοι. 2.409 τραυματίες. Αντιδραστήρας 3. Φουκουσίμα. Αντιδραστήρας 4. 50 εργάτες παλεύουν για το αδύνατο. Αριθμοί που θαμπώνουν με το μέγεθος τους. Προκαλούν δέος και συζητιούνται. Αναρτήθηκε στις 23/03/2011 22:00:00 από Σαρίδου Θεοδώρα
Καταστροφές - Ιαπωνία… 5-0! Και λέω 5-0, γιατί η Ιαπωνία χτυπήθηκε βάναυσα 5 φορές. Σκέψου το. Ένας σεισμός της τάξεως των 9 Ρίχτερ, τον οποίο ακολούθησε τσουνάμι εξαφανίζοντας ολόκληρες πόλεις, το οποίο ακολούθησε έκρηξη σε πυρηνικό εργοστάσιο εις τριπλούν! Φαντάζομαι τον άτυχο Ιάπωνα να αναρωτιέται: «Δηλαδή τι άλλο μπορεί να συμβεί;». Αναμφίβολα μια τέτοια τραγωδία σε κάνει να αναλογιστείς πολλά. Αναρτήθηκε στις 22/03/2011 16:00:00 από Παρασκευοπούλου Κωνσταντίνα
Άνθρωποι χωρίς... ζωή «Πατρίδα μου είναι η σφιχτή γροθιά μου, και ο αγώνας για της τάξης μου τα δίκια, ζωή να χτίσω πάλεψα και αυτοί με πολεμάνε». Αυτούς τους στίχους σιγοτραγουδούσαν οι μετανάστες, δίνοντας άνιση μάχη με τη ζωή, για να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους. Αναρτήθηκε στις 22/03/2011 10:00:00 από Κλουβιδάκη Μαρία
Δεν τη βρίσκω με το ρίσκο Κάποιος είπε πως η... ασφάλεια για μια στιγμή κρατά και αυτό πιθανότατα αληθεύει. Αν το μικρόβιο της αμφιβολίας φτάσει στο άσπρο συννεφάκι σου, μετά τίποτα ίσως δεν είναι αρκετό. Αναρτήθηκε στις 20/03/2011 12:00:00 από CitYzen Youropian
Η εξάλειψη ενός «α» Ανασφάλεια. Δεν ξέρω τι παραπάνω να αναπτύξω. Ειλικρινά. Είναι το κυρίαρχο συναίσθημα το τελευταίο χρονικό διάστημα. Συνοδευόμενο από οργή κι απογοήτευση. Τα νούμερα των ερευνών τουλάχιστον αυτό δείχνουν. Το έχεις νιώσει. Είναι το ρίγος όταν ακούς για παράδειγμα, ανεργία, εγκληματικότητα κι απολύσεις. Τότε είσαι σε αυτό ακριβώς το mood. Αναρτήθηκε στις 18/03/2011 20:00:00 από Αξιώτη Νίκη
Μόνο ένα βλέμμα είναι αρκετό Δύσκολο να βρει κανείς την ασφάλεια που ζητά και ιδιαίτερα στις διαπροσωπικές του σχέσεις. Δύσκολο να δώσει και να δοθεί σε μια κοινωνία που δεν αναγνωρίζει τίποτα πια, που όλοι νοιάζονται για το πόσους φίλους έχουν στο facebook και οι σχέσεις έχουν γίνει εικονικές, αφού μετριούνται μόνο στα like. Αναρτήθηκε στις 18/03/2011 12:00:00 από
Το τέλος της εποχής της ιδιωτικότητας Ζούμε σε μια εποχή που το ανελέητο κυνήγι για τα προσωπικά δεδομένα έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Το internet μπορεί να έχει φέρει την επανάστασή του και δικαιωματικά να θεωρείται πλέον πέμπτη εξουσία, αλλά το τελικό του αποτέλεσμα μάλλον είναι αμφισβητήσιμο όταν με την εξάπλωσή του οποιοσδήποτε μπορεί να έχει πρόσβαση σε βασικές προσωπικές μας πληροφορίες, οι οποίες βρίσκονται ανά πάσα στιγμή εκτεθειμένες. Αναρτήθηκε στις 17/03/2011 12:00:00 από Μυρίσκος Άρης
