Εσύ δε γύρισες.
Πήγαμε διακοπές. Αποφασίσαμε να πάμε όλοι μαζί στο χωριό, να σου κάνουμε παρέα ενώ θα δούλευες. Είμαστε όμορφα εδώ! Εξοχή, κοντά η θάλασσα. Είχουμε και παρέα, τα παιδιά είναι ευτυχισμένα... Και εγώ είμαι! Πάντα είμαι χαρούμενη μαζί σου. Ευτυχισμένη, ήρεμη και γαλήνια. Όλα είναι όμορφα και γίνονται όπως συνήθως!
Μα ξαφνικά, κάτι συμβαίνει. Κάτι συμβαίνει και πρέπει να γυρίσουμε πίσω. Να γυρίσουμε πίσω, όλοι, εκτός από σένα, ή σχεδόν εκτός από σένα. Έφυγες και δεν γύρισες ποτέ. Σε ψάχναμε, γυρίσαμε σπίτι μας, μα εσύ έλειπες από 'κει. Ή σχεδόν έλειπες. Δεν είμαι σίγουρη αν έχεις φύγει. Έχουν περάσει τόσα χρόνια και ακόμα δεν είμαι σίγουρη...
Μα σε ψάχνουμε όλοι, έχουμε γυρίσει, όλα κυλούν φυσιολογικά. Εσένα γιατί δε σε βλέπω πουθενά; Ή μάλλον, σχεδόν πουθενά. Έφυγες χωρίς να ρωτήσεις κανέναν, δεν άφησες ένα σημείωμα να ξέρουμε που πας, γιατί πας εκεί. Χάθηκες έτσι ξαφνικά, μας άφησες και γυρίσαμε πίσω μόνοι μας. Πονάμε, γιατί πρέπει να ζούμε χωρίς εσένα. Μα στ' αλήθεια, είναι φυγή ο θάνατος; Εγώ γιατί σε νιώθω ακόμα εδώ;
Σε ψάχνουμε και όλο σου φωνάζουμε «Που είσαι; Είσαι καλά; Γιατί έφυγες;;». Μα απάντηση δεν παίρνουμε. Το κρεβάτι είναι άδειο τα βράδια, οι στιγμές δύσκολες, για όλους. Γυρίσαμε και εσύ δεν ήσουν στο αυτοκίνητο, καθόμαστε να φάμε και εσύ δεν είσαι στο τραπέζι. Μα είναι αλήθεια ότι δεν είσαι εδώ, είναι αλήθεια ότι δεν είσαι εσύ που νιώθω συνέχεια ανάμεσά μας;
Έχεις φύγει και όντως δεν έχεις γυρίσει ακόμα; Δεν μπορώ να σιγουρευτώ. Μας είπαν πέθανες και ότι δεν θα είσαι ξανά κοντά μας, που τόσο σ' αγαπάμε. Νομίζω δεν έφυγες ποτέ και ας μην μένεις πια εδώ! Τι σημασία έχει αν δεν μπορούμε να σε πάρουμε αγκαλιά! Μπορεί να μου λείπεις, μα την ίδια στιγμή καταλαβαίνω ότι είσαι εδώ πριν καν σε φωνάξω.
Εντάξει μας είπαν έφυγες, μα που ξέρουν αυτοί ότι δεν μπόρεσαν αν σε πάρουν από εμάς; Εκείνη την μέρα γυρίσαμε όλοι μαζί! Είσαι ακόμα εδώ, το κρεβάτι δεν είναι τόσο άδειο όσο νομίζω και να. Να που η θέση σου στο τραπέζι τελικά είναι γεμάτη. Δεν έφυγες και ας νομίζουν κάποιοι έτσι. Αν αγαπάς αληθινά, δεν φεύγει κανείς. Και σ' αγαπάμε όλοι ακόμα το ίδιο και πιο πολύ!
Είναι κάποια πράγματα, που δεν χρειάζεται να γυρίσουν, γιατί πολύ απλά δεν έφυγαν ποτέ. Ένα από αυτά είναι η αγάπη. Η αγάπη για ανθρώπους που μπορεί να «έφυγαν», μα εσύ δεν ανυπομονείς για την επιστροφή τους, γιατί πολύ απλά δεν σταμάτησαν ποτέ να είναι εδώ. Είναι για ανθρώπους που θεωρείς την φυγή τους άδικη και ξαφνική, μα που ανακαλύπτεις ότι ακόμα και αν δεν γύρισαν εσύ τους έχεις πάντα μαζί σου.
Μαρία Γλακουσάκη
Αφήστε το σχόλιό σας
Σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια...
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.