Ποια κοινή γνώμη;

Ακούω και διαβάζω για την καθοδήγηση της κοινής γνώμης από όλους τους κρυφούς και ύποπτους μηχανισμούς που σαν χώρα διαθέτουμε. Μ.Μ.Ε., πολιτικοί/πολιτική, δημαγωγοί, διεθνείς οργανισμοί και πάει λέγοντας.

Όλοι ρίχνουμε το ανάθεμα στους μηχανισμούς, οι οποίοι με ύπουλο τρόπο θέλουν να μας εξοντώσουν, να χειραγωγήσουν τις μάζες και εν τέλει, να μας κάνουν υποχείριά τους. Κανείς όμως ποτέ, δεν έριξε τις ευθύνες στην κοινή γνώμη. Στη μάζα. Σε εμάς. Κανείς δεν αναφέρει το γεγονός ότι έχουμε καταντήσει εύκολος στόχος. Έχουμε καταντήσει ή μας έχουν καταντήσει. Το ίδιο μου κάνει. Μου θυμίζει το αυγό και την κότα.

Κανείς δεν έχει το θάρρος να μας πει ότι ναι, φταίμε και εμείς για την κατάντια μας. Όταν η ώρα κοντεύει 8, μαζευόμαστε μπροστά από το χαζοκούτι για να ακούσουμε τα «παπαγαλάκια» που τόσα χρόνια τώρα, με κομψό ή άκομψο τρόπο παραπληροφορούν τον κόσμο. Προς Θεού. Δεν ευθύνονται αυτοί. Μαριονέτες είναι. Στο προσκήνιο. Αυτούς που βρίσκονται στο παρασκήνιο πρέπει να φοβόμαστε. Κινούμαστε πλέον μηχανικά. Σαν να μην υπάρχει εναλλακτική μορφή ενημέρωσης. Σαν να μην υπάρχει άλλος τρόπος, παρά μόνο αυτός, ο μαζοχιστι κός της τηλεόρασης.

Η οικονομική κρίση είναι σαν τη μπόρα. Θα περάσει. Με την ηθική κρίση τι γίνεται; Με την κρίση αξιών και παιδείας; Βγάζουμε από τα πανεπιστήμια μελλοντικούς βουλευτές. Όχι επειδή το αξίζουν. Λίγοι είναι αυτοί. Επειδή έχουμε καταντήσει την παιδεία, στάδιο προετοιμασίας για τα λαμόγια. Όλων αυτών που έχουν τους τρό πους να περνάνε το μάθημα. Φυτώρια των κομμάτων. Ελληνική πατέντα. Στις υπόλοιπες χώρες δεν υπάρχουν παρατάξεις που να συνδέονται άρρηκτα με τα πολιτικά κόμματα. Ωστόσο, κάτι θα ξέρουμε παραπάνω.

Η κοινή γνώμη θέλει να χειραγωγηθεί. Θέλει να της λένε πως όλα θα πάνε καλά. Πως λεφτά υπάρχουν. Το έχει ανάγκη. Αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι θα υποστεί αυτή την κοροϊδία, του χείριστου είδους. Την «κατάφατσα» κοροϊδία. Καιρός να αναλογιστούμε σε τι φταίμε. Δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών. Ας αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν. Ας διδαχτούμε από τα λάθη μας και ας φροντίσουμε να μην τα ξανακάνουμε. Μόνο έτσι θα υπάρξει φως, στο απέραντα σκοτεινό τούνελ. Όλα τα άλλα είναι μεσοβέζικες λύσεις. Καιρός για πράξεις. Καιρός να πράξεις.

Κωνσταντίνος Κουλίνας

Αφήστε το σχόλιό σας

Το σχόλιό σας αποθηκεύτηκε με επιτυχία!
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.