Έκτακτη Σύνοδος Κορυφής
Η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις 11 Μαρτίου στις Βρυξέλλες αφορούσε στο προσωρινό και μόνιμο μηχανισμό στήριξης μετά το 2013 για τα κράτη-μέλη τα οποία πιθανώς να χρειαστούν την βοήθεια της Ευρωπακής Ένωσης στην αποπληρωμή των υποχρεώσεών τους και την δημοσιονομική τους προσαρμογή. Σε γενικές γραμμές όμως η σύνοδος δεν επιφύλασσε ουσιαστικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της ΕΕ για την αντιμετώπιση μελλοντικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων.
Οι αλλαγές που προτάθηκαν αφορούσαν κυρίως στον χρηματοπιστωτικό τομέα και στην λειτουργία του προσωρινού και μόνιμου μηχανισμού στήριξης της ΕΕ. Ο διοικητής της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας, Ζαν-Κλοντ Τρισέ, πρότεινε να δοθεί η δυνατότητα στους μηχανισμούς να αγοράζουν κρατικά ομόλογα των χωρών που αντιμετωπίζουν προβλήματα με το χρέος τους στην δευτερογενή αγορά ομολόγων και να επιστρέψει η ΕΚΤ στον θεσμικό ρόλο της που αφορά στην εποπτεία και την ομαλή λειτουργεία του τραπεζικού συστήματος της Ευρωπαικής Ένωσης. Οι πρώτες αντιδράσεις ήρθαν από την Γερμανία, διότι υποστηρίζει πως η μεταφορά των τοξικών ομολόγων από το χαρτοφυλάκιο της ΕΚΤ στους μηχανισμούς στήριξης θα είχε ως αποτέλεσμα την μεταφορά του χρέους απο τις φτωχότερες στις πλουσιότερες χώρες, κάτι το οποίο δεν συμφέρει τις ισχυρές οικονομίες της δυτικής Ευρώπης. Η άρνηση της Γερμανίας στην πρόταση του κ. Τρισέ έφερε σε δύσκολη θέση την ΕΚΤ, διότι συνεχίζει να είναι αρμόδια για την συγκράτηση των επιτοκίων των ομολόγων των κρατών σε διατηρήσιμα επίπεδα με την συνηθισμένη τακτική της που είναι η αγορά ομολόγων των «προβληματικών» χωρών με αποτέλεσμα την διατήρηση των επιτοκίων σε χαμηλές τιμές και την αξία των ομολόγων σε υψηλές τιμές. Άρα βλέπουμε πως η ΕΚΤ θα πρέπει να συνεχίσει το έργο της και την επιτοκιακή πολιτική που ακολουθεί τα τελευταία χρόνια.
Ένα αλλο θέμα που συζητήθηκε και χαροποίησε την ελληνική κυβέρνηση είναι η μείωση του επιτοκίου κατα 100 μονάδες βάσης ή κατα 1% του δανείου από την Τρόικα. Με μια πρώτη ματιά η μείωση αυτή θα είχε ως αποτέλεσμα την εξοικονόμηση περίπου 6 δίς. ευρώ και μαζί με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής θα διευκολύνε την εξυπηρέτηση των υψηλών υποχρεώσεων της Ελλάδας την τριετία 2014-2015. Η μείωση του επιτοκίου και η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής δεν ήρθε ως επιβράβευση για την προσπάθεια του ελληνικού λαού και την δημοσιονομική προσαρμογή του αλλά την συμφωνία για την λήψη νέων μέτρων και την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με ιδιωτικοποιήσεις που φτανουν τα 50 δίς. ευρώ για τα επόμενα 5 χρόνια. Λαμβάνοντας υπόψην όμως όλα τα οικονομικά δεδομένα σε μακροοικονομικό επίπεδο βλέπουμε παρακάτω πως αυτή η μείωση ουσιαστικά δεν θα βοηθήσει στην εξοικονόμηση ορισμένων δίς. ευρώ. Η μείωση του επιτοκίου για την Ελλάδα προήλθε μέσω της μείωσης της προσαύξησης του διατραπεζικού επιτοκίου Euribor από 3% σε 2% .Την περίοδο που υπογράφτηκε το Μνημόνιο η τιμή του Euribor βρισκόταν στο 0.65% και αυτήν την στιγμή είναι στο 1.19%. Το δάνειο της Ελλάδας είναι συνδεδεμένο με το Euribor και έτσι βλέπουμε πως ήδη υπήρξε μία αύξηση περίπου στο 0.5%. Ο κ.Τρισέ σε μια πρόσφατη δήλωσή του ανέφερε πως υπάρχει περίπτωση να αυξηθεί το Euribor, ώστε να μειωθούν οι πληθωριστικές πιέσεις στην Ευρωζώνη. Αυτά τα δύο δεδομένα ουσιαστικά ανατρέπουν την κατάσταση και η μείωση του επιτοκίου της Ελλάδας δεν έχει κανένα όφελος για την χώρα.
Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε και στο γεγονός πως η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να βγεί στις αγορές το 2012 και να δανειστεί περίπου 25 δίς. ευρώ για να καλύψει ορισμένες υποχρώσεις της που επιβάλλει το Μνημόνιο. Αυτό μοίαζει ακατόρθωτο με τα σημερινά δεδομένα, διότι τα επιτόκια δανεισμού είναι πολύ υψηλά. Έτσι, οδηγούμαστε στο σενάριο της αναδιάρθρωσης του χρέους γύρω στο 30% της αξίας των ομολόγων με όποιες συνέπειες θα έχει αυτό για την ευρωπαική και εγχώρια οικονομία.
Ιωάννης Δεληκώστας
Αφήστε το σχόλιό σας
Σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια...
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.