Η «περαίωση» ενός σκανδάλου

Έχετε υποθέσεις με την εξουσία που σας ταλαιπωρούν, «σκοτεινά» αλισβερίσια με τον Τύπο, ανοιχτά μέτωπα που επιθυμείτε διακαώς να κλείσετε αλλά δεν ξέρετε πως; Περαίωση!

Η πιο ανώδυνη λύση στα
προβλήματα κάθε κατατρεγμένου, λασποφόρου πολιτικού, οιωνεί
αποδιοπομπαίου τράγου που αδίκως και δολίως απομακρύνεται από το
επαγγελματοποιημένο πολιτικό σύστημα. Μπορεί να κάνεις «σκόντο» στην
υπόληψή σου γιατί η ρετσινιά είναι ρετσινιά – δεν έχουμε δυο υπολήψεις
βρε αδερφέ, να πεις λερώθηκε η μια, ας φορέσω σήμερα την άλλη – να
«την ακούσεις» από το φουσάτο της κατακραυγής αλλά απέφυγες
τουλάχιστον τα ψηλά τείχη...εν προκειμένω ακόμα και αυτά τα «διάτρητα»
του Κορυδαλλού.
Το κατανοώ ότι είναι ατιμωτικό να εγκαλείσαι επειδή τήρησες τη
νομιμότητα, επειδή αποδέχθηκες ομόφωνες εισηγήσεις των αρμοδίων
θεσμικών οργάνων – δεν το λέω εγώ,το είπε ο κ. Πέτρος Δούκας στην
απολογία του την περασμένη Τρίτη στη Βουλή κατά τη διάρκεια της
συζητήσεως για το Πόρισμα του Βατοπεδίου – και μετά να καλείσαι να
απολογηθείς επειδή έκανες χρήση όλων των νομιμοποιητικών μέσων που το
ίδιο το σύστημα απλόχερα σου προσφέρει. Οι πολιτικοί όμως δεν
κρίνονται μόνο για το αν τηρούν τους νόμους που οι ίδιοι θεσπίζουν
αλλά κυρίως για το περιεχόμενό τους. Οι νόμοι από μόνοι τους μπορούν
να αποτελέσουν σκάνδαλο (βλ. νόμος για την Περαίωση) και πολλές φορές
δικαιολογημένη αιτία κοινωνικών εκρήξεων.
Έτσι λοιπόν περαιώνεις ένα σκάνδαλο όπως ακριβώς θα περαίωνε και ένας
γιατρός του Κολωνακίου που βγάζει 500.000 ευρώ/χρόνο και δηλώνει τα
20.000 ευρώ τις εκκρεμείς φορολογικές του υποθέσεις. Πληρώνει 5.000
ευρώ και «καθαρίζει», νομιμοποιώντας με όλα τα θεσμικά μέσα που το
ίδιο το σύστημα του επιδαψιλεύει την παρανομία του.
Είναι σα να πήρες 7μερη αποβολή, να φοβάσαι μήπως μείνεις από απουσίες
στο τέλος της χρονιάς και στο συμβούλιο των καθηγητών που συζητούν το
θέμα σου να την ξελασπώνεις επειδή όλοι αποδέχθηκαν το χαρτί ασθενείας
που έφερες από τον μπαμπά - γιατρό σου.
Οι φυσικοί νόμοι δε δημιουργήθηκαν για να υποδείξουν τις ηθικές αρχές
αλλά για να είναι κοινωνικά χρήσιμοι (άσχετα αν δεν επιτυγχάνουν ούτε
και αυτό). Άλλωστε για αυτές υπάρχουν οι ηθικοί νόμοι που είναι
άγραφοι. Στην περίπτωση της Μονής Βατοπεδίου κρίναμε το δείκτη ηθικής
της πολιτικής εξουσίας στηριζόμενοι στους φυσικούς νόμους (βλ.δήλωση
Γ. Βουλγαράκη ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό) και αξιολογήσαμε
μινιμαλιστικά τη νομιμότητα της πράξης με ηθικά προτάγματα τύπου
«Αντέχει η συνείδησή σας να στείλετε στο Δικαστήριο έναν άνθρωπο από
τη στιγμή που τα στοιχεία δεν είναι επαρκή;» Η απάντηση, δικη
–μπορείτε να βάλετε τον τόνο όπου θέλετε – σας.

Κωνσταντίνα Ηλιοπούλου - Youropia.gr

---

Αφήστε το σχόλιό σας

Το σχόλιό σας...

Σχόλια