ΠΟΣΟΤΗΤΑ

Συνήθως, η ποσότητα του φαγητού είναι δεδομένη και εξαρτάται από τον αριθμό των στρατιωτών της μονάδας. Κάποιες μονάδες φροντίζουν να ξεκαθαρίσουν τον αριθμό των στρατιωτών που θα φάνε, παρατηρώντας για παράδειγμα, πόσοι από αυτούς είναι εξοδούχοι, πόσοι λείπουν με άδεια και πόσοι είναι δηλωμένοι ως κωλυόμενοι επειδή έχουν υπηρεσία. Άλλες μονάδες δεν ενδιαφέρονται για αυτό το ξεκαθάρισμα και παράγουν μια σταθερή ποσότητα φαγητού, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι μπορεί να λείπει το ¼ της μονάδες με άδεια. Κάπου εδώ εισάγεται η πρώτη αλόγιστη σπατάλη φαγητού.

Οι προτιμήσεις παραμένουν προτιμήσεις, ακόμα και μέσα στο στρατό. Διαφορετικής αποδοχής χαίρουν οι τηγανιτές πατάτες και διαφορετικής ο γαλέος. Οι μισοί στρατιώτες θα ζητήσουν και 2ο πιάτο όταν έχει “καλό” φαγητό και οι μισοί δεν θα φάνε όταν έχει “κακό” φαγητό. Ο στρατός υποχρεούται όμως να έχει ετοιμάσει ίδιες ποσότητες και από τα δύο. Τότε θα δεις τρία ταψιά με γαλέο να πετάγονται στα σκουπίδια, χωρίς δεύτερη σκέψη.

ΥΛΙΚΑ

Η υπηρεσία στα μαγειρεία είναι εμπειρία ζωής. Πρέπει να τη ζήσεις αλλιώς δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβεις πως δουλεύει το όλο σύστημα. Ειδικά όταν έρχεται το φαγητό με τα υλικά. Εκεί τα έχεις δει όλα. Ποδόσφαιρο με το παγωμένο κοτόπουλο, λαχανικά να αιωρούνται στην στρατό-σφαιρα και κιβώτια με γλυκά να ανοίγονται επί τόπου για να τα δοκιμάσουν οι κουρασμένοι μάγειρες. Άλλα υλικά μπαίνουν στο ψυγείο, άλλα στην κατάψυξη, άλλα και στα δύο. Ότι βολεύει και είναι πιο γρήγορο.

Κάπου εδώ αρχίζει να δρα η κλίκα των μαγειρείων. Μάγειρες, βοηθοί, αρμόδιοι υπαξιωματικοί, βάζουν χέρι στο ψυγείο, προφανώς ξεχνώντας ότι ανήκει στον στρατό και κατ’επέκταση στον στρατιώτη. Αναψυκτικά δίνουν και παίρνουν, γλυκά και παγωτά εξαφανίζονται εν ριπή οφθαλμού. Είναι γλυκός ο πειρασμός.

Την Κυριακή μπορεί το πρόγραμμα να λέει παγωτό, αλλά μην είσαι σίγουρος ότι θα το γευτείς. Θα σου πουν ότι δεν τους το έφερε το φορτηγό. Μπορεί να ισχύει, μπορεί και όχι. Αρκετές φορές αναπαύεται στην κατάψυξη, περιμένοντας να φαγωθεί από την κλίκα. Βέβαια για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη ή η άγνοια από τον αρμόδιο υπαξιωματικό. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία.

Σε μερικούς δεν φτάνει ο μισθός και φροντίζουν να πάρουν σπίτι και μερικά τρόφιμα. Μου έχουν πει για πολιτικά αμάξια με γεμάτα πορτμπαγκάζ την ώρα που καταφθάνει το φορτηγό. Από τη στιγμή που δεν το έχω δει με τα μάτια μου δεν μπορώ να είμαι σίγουρος. Απλά το καταγράφω ως μαρτυρία.

Μεγάλο γλέντι γίνεται όταν φτάνει η ημερομηνία λήξης των υλικών. Μια μέρα στο κέντρο, μας είχαν δώσει μακαρόνια, γλυκό, αναψυκτικό και δύο κρύα σάντουιτς στον καθένα, γιατί όπως έλεγαν, την άλλη μέρα έληγαν. Στην αρχή νομίζαμε ότι είχαμε Χριστούγεννα, αλλά τελικά άλλη ήταν η δικαιολογία. Το να γίνει μια καλύτερη διαχείριση των υλικών, φυσικά και δεν έχει περάσει από το νου τους.

ΕΤΑΙΡΙΕΣ, ΤΥΡΟΠΙΤΕΣ ΚΑΙ ΜΙΖΑ

Ο στρατιώτης βέβαια δεν μένει νηστικός. Δίπλα υπάρχει το Κ.Ψ.Μ., γεμάτο με κρουασάν και κρύα σάντουιτς που φέρουν τη σφραγίδα εταιριών που εδώ και χρόνια πλουτίζουν, έχοντας το μονοπώλιο. Το γεγονός ότι πολλά κρούσματα τροφικής δηλητηρίασης οφείλονται σε αυτά, δεν έχει απασχολήσει κανέναν. Οι συμβάσεις παραμένουν οι ίδιες και με τις ίδιες εταιρίες. Η λέξη διαγωνισμός είναι άγνωστη στον Ε.Σ. Βέβαια, δύσκολα αλλάζεις εταιρία όταν από αυτήν “τρώνε” πολλοί. Όπως οι αμυντικοί εξοπλισμοί. Κερδισμένος θα βγει και ο ΚΨΜτζης και ο επιβλέπων υπαξιωματικός.  Τσάκα 10 τυροπιτίτσες και 10 κρουασάν για την πάρτη σου και αν θες φάε τα ή πούλα του.

ΛΥΣΕΙΣ

Νομίζω είναι οφθαλμοφανείς. Από τη στιγμή που ο στρατός παραμένει αδρανής, θα μπορούσε να επιτελεί κοινωνικό έργο. Χίλιες φορές να βοηθήσω κάποιον συμπολίτη μου, παρά να βγω για τριακοστή φορά για οπλασκήσεις, επειδή ο Ε.Σ. δεν θέλει να με βλέπει να κάθομαι το μεσημέρι.

Όλο αυτό το φαγητό, αντί να καταλήγει στα σκουπίδια, θα μπορούσε να καταλήγει στα στομάχια εκείνων που πραγματικά το έχουν ανάγκη. Δεν είναι δύσκολο να επιτευχθεί αν υπάρξει οργάνωση και συνεργασία μεταξύ στρατού και τοπικής αυτοδιοίκησης. Το σίγουρο είναι ότι το φαγητό που πετιέται, μπορεί να ταίσει και τον τελευταίο πεινασμένο Έλληνα.

Όσον αφορά το θέμα των υλικών, θα μπορούσε να γίνεται καλύτερη χρήση και να υπάρχει εντονότερη πίεση από πλευράς διοικητή. Το σημαντικότερο πράγμα για τον στρατιώτη είναι η ψυχολογία του. Σίγουρα δεν είναι στα ύψη όταν βλέπει την αδικία και την παρανομία, πόσο μάλλον όταν γίνονται στις πλάτες του.

Τέλος, για τις εταιρίες δεν μπορούν να γίνουν και πολλά. Τέτοια φαινόμενα είναι συχνά και είναι παντού. Τουλάχιστον θα μπορούσαν να πετάνε το γαμημένο κρουασάν που έχει λήξει. 10 ευρώ παραπάνω δεν είναι τίποτα μπροστά στις 2 μέρες στο νοσοκομείο.