Ένα ερωτικό καλοκαίρι

Όλα τα πήρε το καλοκαίρι όλα τα πήρε τα πήγε πέρα, τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα, όλα τα πήρε το καλοκαίρι. Κι εμάς τους δύο, χέρι με χέρι...

Έτσι φαίνεται το καλοκαίρι στα μάτια του Οδυσσέα Ελύτη. Για μένα και για τους περισσότερους όμως είναι συνώνυμο της χαλάρωσης και της ελευθερίας, του έρωτα και της απόλαυσης.

Αισθάνεσαι ότι έφτασε η ώρα να αφήσεις τον εαυτό σου, να βουτήξεις τη ζωή από τα μαλλιά και να ζήσεις περιπέτειες αξέχαστες. Τόσο η άνοιξη, μα πιο πολύ το καλοκαίρι αποτελεί πηγή έμπνευσης και έρωτος. Ίσως επειδή, αυτή την περίοδο δεν κυριαρχούν τόσο τα «πρέπει» στην καθημερινότητά μας. Τι κι αν έχεις λοιπόν να πας στη δουλειά, να κάνεις άλλα τόσα πράγματα στο σπίτι, μόνο που κοιτάζεις τον ήλιο και τη θάλασσα με τα μενεξεδιά της χρώματα, η διάθεσή σου αλλάζει, βγαίνεις απλά έξω και τα ξεχνάς όλα μονομιάς.

Το καλοκαίρι βγαίνουμε, διασκεδάζουμε , είμαστε πιο ελεύθεροι, πραγματοποιούμε μικρές-μεγάλες εξορμήσεις και σίγουρα είμαστε ανοιχτοί περισσότερο από ποτέ στον έρωτα. Ο έρωτας είναι παντός καιρού όμως κατά την άνοιξη και ιδίως το καλοκαίρι βρίσκεται ανάμεσά μας συνεχώς. Πόσοι από εμάς δεν έχουν ζήσει έναν καλοκαιρινό έρωτα ο οποίος είτε κράτησε πολύ είτε πέρασε γρήγορα παρέα με το καλοκαίρι; Σίγουρα αρκετοί ψάχνουν τον έρωτα ή περιμένουν να ξαναζήσουν τις χαμένες τους αγάπες. Όλοι πάντως ελπίζουν για κάτι που θα τους κάνει ευτυχισμένους και θα τους αλλάξει τη ζωή, έστω προσωρινά.

Είναι βασικό στοιχείο της ανθρώπινης φύσης ο έρωτας και η ελπίδα. Ποτέ δεν σταματάμε να ελπίζουμε ότι θα βρούμε τον πρίγκιπα του παραμυθιού (κυρίως οι γυναίκες) που μέσα σε όλη την ασχήμια αυτού του δύστυχου κόσμου, θα έρθει να μας κλέψει πάνω στο άσπρο του άλογο, σε μορφή αυτοκινήτου-μηχανής και η «ευτυχία» θα είναι βέβαιη. Το καλοκαίρι, λοιπόν, όλα αυτά τα όνειρα και οι ελπίδες παίρνουν σάρκα και οστά. Πολλές φορές μπορεί να ξέρεις ότι κάτι θα έχει ημερομηνία λήξεως και ότι θα τελειώσει πολύ γρήγορα όμως αδιαφορείς, απλά θέλεις να ζήσεις την κάθε στιγμή χωρίς να σε νοιάζει το μετά. Ίσως αυτό είναι το κλειδί της ευτυχίας, να ζεις την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία και να αγνοείς το αύριο.

Είναι προτιμότερο μετά από έναν μεγάλο έρωτα, έστω καλοκαιρινό, να κλαίς και να στεναχωριέσαι που τον έχασες παρά να μετανιώνεις που δεν αφέθηκες στην προσωρινή μαγεία του. Αυτό που μένει στη ζωή είναι οι στιγμές και η ζωή είναι τόσο απρόβλεπτη που δεν ξέρεις ποτέ πώς θα τα φέρει. Μπορεί αυτό το καλοκαίρι να γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου, μπορεί να κάνεις μια σχέση που θα κρατήσει λίγο και όμως θα έχει τη δύναμη να σε στιγματίσει για το υπόλοιπο της ζωής σου, μπορεί και όχι. Είναι μαγικό το καλοκαίρι και συνάμα τόσο απρόβλεπτο, αυτό το μυστήριο της αβεβαιότητας σε ταξιδεύει και σε γεμίζει όνειρα. Δυστυχώς όμως, σκεπάζουμε την γοητεία του με τα «πρέπει» και τα «μη». Αν αφεθούμε ελεύθεροι και δεν σκεφτόμαστε με τη λογική και τις τυπικές συμβάσεις, τότε θα νιώσουμε πραγματικά πλήρεις. Στον έρωτα δε χωρά λογική, γιατί απλά όλα αυτά τα συναισθήματα , οι σκέψεις που γεννιούνται, το πάθος για τον αγαπημένο μας, το καρδιοχτύπι όταν μας φιλάει, η αδρεναλίνη που μας κατακλύζει όταν τα σώματα μας γίνονται ένα…είναι κομμάτι της καρδιάς.

Κλουβιδάκη Μαρία

Υ.Γ: Αφιερωμένο στον άγνωστο Γ…..

Αφήστε το σχόλιό σας

Το σχόλιό σας αποθηκεύτηκε με επιτυχία!
Μόλις ελεγχθεί από το διαχειριστή θα δημοσιευτεί.